خلاصه
فارنژيت يکی از عفونت های شايع تنفسی فوقانی در کودکان است و اکثر موارد آن به واسطه ويروس ها ايجاد می شود. استرپتوکوک بتاهموليتيک گروه A تنها ارگانيسم باکتريايی مسئول فارنژيت است که شناخت و درمان آن به منظور پيشگيری از عارضه غير چرکی تب روماتيسمی دارای اهميت ويژه ای می باشد. مطالعه ای آينده نگر به مدت يک سال(72-1371 ) بر روی 1075 کودک 5 تا 15 ساله مبتلا به گلودرد نشان داد که استرپتوکوک بتاهموليتيک گروه A ، عامل 5/20 درصد از موارد فارنژيت می باشد. کشت گلوی 793 دانش آموز بدون علامت در طول مدت مطالعه، ميزان ،ناقلين استرپتوکوک گروه A را 5/3 درصد نشان داد. از 220 بيمار با کشت مثبت استرپتوکوک گروه A :5/74 درصد اگزودا و 5/99 درصد قرمزی گلو و 2/83 درصد تب و 3/32 درصد لنف آدنوپاتی دردناک زاويه فک داشتند. از 713 نفر با کشت استرپتوکوک آلفاهموليتيک(فلورنرمال دهان) : 5/69 درصد سرفه و 5/54 درصد آب ريزش بينی و 4/35 درصد گرفتگی صدا و 1/11 درصد کنژنکتيويت داشتند که علائم دال برفارنژيت ويروسی می باشند. ارجحيت علائم باکتريايی در گروه با کشت مثبت استرپتوکوک گروه A و ارجحيت علائم ويروسی در گروه آلفا هموليتيک از نظر آماری اختلاف معنی دار دارد(001/0>P ). با توجه به کمبود امکانات کشت گلو و نبودن امکانات تست جستجوی سريع آنتی ژن استرپتوکوک در کشور ما، با دقت به علائم بالينی بيماران می توان برای درمان ضد ميکروبی فارنژيت استرپتوکوکی اقدام نمود.
مجله نبض شماره هفتم، سال پنجم ،1375
|