واکسن آنفلوانزا

واکسن آنفلوانزا بیش از 60 سال است که در دسترس می باشد تجربیات گسترده در طی این مدت ایمنی و اثر بخشی آن را بخوبی نشان داده است در جمعیتی که در معرض خطر عوارض شدید است اثر واکسیناسیون در کاهش بستری و مرگ شناخته شده است. آنتی بادی تولید شده در بدن در مقابل یک نوع یا زیر این گونه آنفلوانزا در مقابل سایر انواع و زیر گونه ها اثر محافظتی ندارد و واکسن سالیانه براساس سوشهای غالب شناخته شده همان سال تهیه می گردد و بنابراین ذخیره واکسن جهت چندین سال منطقی نمی باشد تهیه واکسن سالیانه محدود بوده و در همه نقاط دنیا به یک اندازه در دسترس نمی باشد دو نوع واکسن شامل ویروسهای کشته شده یا غیر  فعال ( به شکل تزریقی ) و ویروسهای زنده ضعیف شده به شکل اسپری جهت استفاده از بینی در دسترس می باشد

واکسن هایی که از سوش های شایع همان سال تهیه شده اند در افراد سالم 70 تا 90 درصد در پیشگیری از بیماری موثر می باشند همچنین موارد بستری ناشی از آنفلوانزا را تا 50 درصد کاهش می دهد

زمان ایده آل برای واکسیناسیون در نیمکره شمالی از شهریور تا نیمه مهر ماه می باشد و در نیمکره جنوبی از نیمه خرداد تا نیمه مهر ماه است به طور متوسط حدود دو هفته طول می کشد تا پاسخ محافظتی آنتی بادی پس از واکسیناسیون در بدن حاصل شود.

بطور کلی واکسن آنفلوآنزا جهت گروه های در معرض خطر ( که ابتلا به آنفلوانزا در آنان با عواقب سنگین تری همراه است ) و گروه های در معرض تماس ( که به دلیل مشاغل خاص بیشتر در معرض ابتلاء به بیماری قرار دارند ) تجویز می گردد.

 

از آنجایی که تولید واکسن در دنیا محدود است و تنها 5% جمعیت جهان دسترسی به واکسن دارند لذا بایستی واکسن را مطابق اندیکاسیون تجویز نمود.