نيازهاي تغذيه اي نوزاد با آغوز تامين مي شود.
به
جمع شدن برگشت رحم مادر به اندازه طبيعي كمك مي كند.
از
احتقان پستان مادر جلوگيري مي شود.
از
ابتلا نوزاد به زردي پيشگيري مي نمايد.
قبل از
آن كه توليد و ترشح شير در پستان مادر به حداكثر برسد، نوزاد روش صحيح تغذيه از
پستان مادر را ‚مي آموزد.
ترشح شير مادر به استثنا، زايمان اول و مواقعي كه اختلالي در تغذيه نوزاد باشد،
از روز دوم به سرعت افزايش مي يابد . در مورد زايمان اول ممكن است اين افزايش
ترشح 5 الي 6 روز طول بكشد.
اگر
نوزاد بيش از 3 ساعت به خواب رفته باشد بايد او را به پستان گذاشت تا شير بخورد.
در طول دو روز اول عمر تعداد يك يا دو كهنه خيس در روز براي نوزاداني كه به طور
انحصاري با شير مادر تغذيه مي شوند ،غير طبيعي نيست.
اولين
مدفوع نوزاد تيره و قيري شكل است و ممكن است 2 تا 3 روز ادامه داشته باشد.
دادن
شير خشك، آب ، آب قند ، داروهاي گياهي و هر چيز ديگر به نوزاد در چند روز اول عمر
با اين تصور كه حجم شير مادر كم است ،مي تواند مانع افزايش مناسب حجم شير مادر و
حتي عدم موفقيت او در ادامه شيردهي شود.
كاهش
وزن نوزاد از 7 تا 10% وزن هنگام تولد در طي روزهاي اول عمر طبيعي است وحداكثر تا
روز 10 الي 14 تولد جبران خواهد شد. شيرخواراني كه از شير مادر تغذيه مي كنند وزن
كمتري از دست مي دهند . كاهش وزن آنان سريع تر جبران مي شود.
در طول
دو هفته اول عمر آغوز به تدريج با شير كامل جايگزين مي شود. گاهي آثار آغوز تا سه
هفته در شير مادر ديده مي شود.
در طول
ماه اول شيردهي ، بعضي مادران اظهار مي دارند ، پستان هايشان نرم تر شده و مانند
روزهاي اول و بعد از زايمان برو سفت نيست . اين امر طبيعي بوده و نبايد به تصور
اين كه شيرشان كم شده است نگران شوند
يك
شيرخوار سالم ،خود برنامه تغذيه اش را تنظيم مي كند ولي در مورد نوزادان نارس ،
ضعيف و يا بيمار ممكن است لازم باشد نوزاد را به طور منظم جهت شير خوردن بيدار
كرد.
مقدار توليد شير مادر بستگي به دفعات مكرر تغذيه شيرخوار و مكيدن صحيح و موثر و
تخليه كامل پستان دارد.
پس از آن كه شير مادر جريان پيدا كرد، (معمولا روز سوم تا چهارم تولد) اگر نوزادي
كه فقط شير مادر مي خورد حداقل 6 كهنه خيس در 24 ساعت داشته باشد، نشانه آن است
كه حجم شير مادر كافي است.
در
طول 6 هفته اول ،دفع مدفوع به ميزان 2 تا 5 بار در روز مي تواند نشانه دريافت
كالري كافي توسط شيرخوار باشد.
