|
تاثير
ورزش بر ريه ها
ميزان هوايي كه براي تنفس
نياز داريد به نحوه فعاليت شما بستگي دارد. هنگامي كه نشسته ايد حدود 15 بار در
دقيقه نفس مي كشيد. بدين ترتيب 12 ليتر هوا را به ريه هايتان وارد مي سازيد. در اين
حالت
ازاين حجم يك پنجم ليتر اكسيژن توسط ريه ها گرفته مي شود. هنگام ورزش ضربان
قلب و تعداد تنفس افزايش مي يابد . يك ورزشكار حرفه ايي وقتي كه با تمام نيرو ورزش
مي كند، در هر دقيقه 40 تا 60 بار نفس مي كشد و با اين عمل 100 تا 150 ليتر از هوا
را به ريه هايش وارد مي كند و از اين مقدار هوا حدودا 5 ليتر اكسيژن در هر دقيقه
برداشت مي كند. حتي افراد غير حرفه اي نيز هنگام ورزش به بيش از دو برابر هوايي كه
در حالت عادي درون ريه ها مي گردد نياز دارند . بدين ترتيب ريه ها بايد در هر زمان
قادر به پاسخگويي به نياز فزاينده بدن براي اكسيژن باشند.
هنگام
ورزش چه اتفاقي مي افتد؟
هنگامي
كه شروع به حركت مي كنيد ماهيچه هاي بدن شما پيام هايي را مبني بر نياز به اكسيژن
بيشتر
به مركز تنفس مغز مي فرستند . در مقابل ، مغز شما نيز علائمي را به ماهيچه هايي كه
عمل تنفس را كنترل مي كنند يعني (پرده ديافراگم و عضلات بين دنده اي ) مي فرستد،
بدين ترتيب قفسه سينه گشادتر شده و هواي بيشتري را به ريه ها وارد مي سازد.
در نتيجه اكسيژن بيشتري از ريه ها جذب و به ماهيچه هايي كه مشغول تمرين هستند،
بويژه دست ها و پاها فرستاده مي شوند.
چرا
ماهيچه ها نياز به اكسيژن بيشتري دارند؟
براي
فعاليت بيشتر ،ماهيچه ها بايد انرژي بيشتري توليد كنند. اين عمل توسط مصرف
گلوكز(حاصل از هضم غذا) صورت مي پذيرد. براي انجام اين عمل به اكسيژن نياز است .
اگر ميزان اكسيژن بسيار پايين باشد ماهيچه ها سعي مي كنند، انرژي را از راه ديگري
بدست آورند. اما اين حالت باعث ترشح ماده شيميائي به نام اسيد لاكتيك مي شود كه
موجب درد عضلاني مي شود. بسياري از ورزشكاران با اين وضيعت آشنا هستند. ورزشكاران
به ترتيبي آموزش مي بينند كه شش ها و عضلاتشان موثرتر عمل كند و اسيدلاكتيك كمتر
ترشح گردد.اين بدان معني است كه ماهيچه هاي آنها قادر به انجام فعاليتهاي سخت تري
هستند. البته هر فردي با ورزش مي تواند شش ها و ماهيچه هايش را تقويت بخشد.
اگر
ريه ها درست كار نكنند چه اتفاقي مي افتد؟
افرادي
كه از مشكلات ريوي طولاني مدت مانند برونشيت مزمن و آمفيزم رنج مي برند، متوجه مي
شوند كه براي انجام فعاليتهاي كوچك مثل پياده روي ،نمي توانند اكسيژن كافي براي
ماهيچه هايشان را فراهم سازند. شش ها ممكن است آن قدر سخت كار كنند كه شخص احساس
نفس تنگي نمايد،اما با اين همه ،جذب اكسيژن همچنين اندك باشد.
تمرينات
بدني
از طريق
ورزش مي توانيد اكسيژن بيشتري را به ماهيچه ها برسانيد و تشكيل اسيد لاكتيك را كاهش
دهيد. اين كاري است كه ورزشكاران انجام مي دهند. ورزش در حفظ سلامت ريه ها بسيار
موثر است . متاسفانه بسياري از افراد بواسطه مشكلات طولاني مدت ريوي از ورزش كردن
بيم دارند. بخشي از آن به اين علت است كه دوست ندارند دچار تنگي نفس شوند و بخشي
ديگر از آن اين كه تنگي نفس را براي خود مضر مي دانند . ولي اين امر واقيعت ندارد.
با شروع آرام و افزودن تدريجي مقدار ورزش مي توانيد تنفس خود را بهبود بخشيده و در
نتيجه احساس راحتي بيشتري بكنيد.
افراد
مبتلا به مشكلات شديد ريوي مي توانند حتي با مقدار كمي ورزش از مزاياي بسياري آن
سود برند. لذا ارزش اين را دارد تا جائي كه ممكن است تمرينات بدني انجام داده شود.
در صورت ادامه فعاليت ، خودتان از اين همه توانايي متعجب خواهيد شد. اين كار را با
حركات ساده دست و پا در حالي كه نشسته ايد شروع كنيد سپس خود را براي راه رفتن از
اتاقي به اتاقي ديگر و بعد ها بيرون از خانه آماده سازيد.
كنترل
تنفس
كنترل
حركات تنفسي عمدتا با بكار گرفتن قسمت تحتاني قفسه سينه انجام مي گيرد. در اين حالت
قسمت فوقاني سينه و شانه ها ثابت مي ماند و باعث مي شود كه تنفس بيشتر توسط
ديافراگم صورت
گيرد.تمرين با تمركز آگاهانه روي عمل تنفس انجام مي پذيرد . هنگام دم
بايد شكم را بيرون داد و هنگام بازدم تو برد. اين حركات را مي توان با گذاشتن دست
روي شكم حين تنفس تمرين كرد.
كنترل
تنفس به شما كمك مي كند كه تعداد دفعات تنفسي را كم كرده و از احساس نگراني هنگام
تنگي تنفس بكاهيد.درباره مراجعه به فيزيوتراپيست جهت كمك به آموزش در مورد كنترل
تنفسي ورزش هاي تنفسي ، با پزشك معالج خود يا متخصص ريه مشورت كنيد.
 | 
