Baby walker
(رورواک)
پروفسور محمد حسین سلطان زاده
استاد دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
متخصص کودکان ونوزادان
طی دوره عفونی از میو کلینیک آمریکا
www.ProfessorSoltanzadeh.com
دکتر عبدالعلی خوارزمی
استاد دانشگاه علوم پزشکی مشهد
مقدمه:
صدمات و آسيب ديدگيهاي يکي از عمدهترين علل مرگ و مير در دوران
کودکي ميباشند که به دنبال
حوداثي مانند سقوط و پرت شدگي، سوختگي، برق گرفتگي، مسموميتها،
خفگي، تصادفات اتومبيل و ديگر وسايل نقليه ايجاد ميشوند.
Baby
walker(
رورواک)
يکي
از وسايلي است که نقش عمدهاي در بروز بسياري از حوادث مذکور دارد
و بحث براي استفاده از آن براي کودکان از ديرباز مورد اختلاف نظر
عموم بوده است.براي روشن شدن بيشتر اين موضوع به بررسي تعدادي از
مطالعات انجام گرفته در کشورهاي مختلف اشاره ميشود.
گزارش برخي از تحقيقات انجام شده:
در بررسي متون تاريخي تصاوير رورواک در نقاشيهاي هنري قرن
14و 15
ديده ميشود.
در قرن 16
يکي از پژوهشگران به نام " فراويوس" استفاده از رورواک را براي کمک
به يادگيري کودکان در راه رفتن توصيه ميکند ولي متذکر ميشود که
شرط استفاده از آن گذاشتن کلاه فلزي محافظ برسر ميباشد تا در صورت
پرت شدن، آسيبي به سر آنها نرسد.
در قرن 17
استفاده از رورواک بسيار توصيه ميشد زيرا به والدين و پرستاران
کودکان اجازه ميداد که با آسودگي خاطر بتوانند به کارهاي ديگر
روزمره خويش بپردازند.علاوه بر اينها بر اين باور بودند که استفاده
از رورواک براي فعاليت و ورزش و کمک به رشد و راه رفتن شيرخواران
مناسب ميباشد.
تحقيقات
Griffiths
در سال 2002 ميلادي در انگليس
نشان داد که رورواک باعث تاخير جزئي دربه راه افتادن کودکان
ميشود.
در سال 1996
petridou
و همکاران معتقد بودند که پرت شدن از پله ها يا سطوح غير هم سطح،
از مهمترين علل صدمات ناشي از رورواک است.
در سال 1997 تحقيق انجام شده توسط
Smit
و همکاران بيانگر اين است که رورواک به شير خواراني که هنوز در
مراحل اوليه رشد حرکتي هستند ، استقلال بيشتر در حرکت و جابجايي
سريع به نقاط خطرناک ميدهد و يکي از حوادث معمول ، پرت شدن از پله
ها و شکستگي جمجمه و يا اختلال هوشياري ميباشد.
در سال 2000،Mroz
&Krenzelok
استفاده از رورواک را در حوادثي نظير سوختگي و مسموميت نيز دخيل
دانستهاند.
فروش سالانه بيش از 3 ميليون رورواک در آمريکا ، بيانگر اين است که
اين وسيله يکي از محبوبترين وسايل مورد استفاده کودکان در اين
کشور ميباشد.در حاليکه متاسفانه همين وسيله محبوب در بين
خانوادهها ميتواند به عنوان يکي از مهمترين علل تهديد کننده براي
سلامت جسماني کودکان به شمار آيد.
سال 1994 آمارها نشان ميدهند که اين وسيله سالانه موجب بيش از 25
هزار مورد مراجعه به اورژانسهاي امريکا ميشود.(1994,Consumer
Products Safety Commission)
سال 1988 تحقيقات نشان ميدهد والدين بر اين باورند که رورواک
کودکان آنها را ساکت نگاه ميدارد و سرگرمشان ميکند و آنها را به
ورزش وادار و امن نگاه ميدارد.
تحقيق انجام شده در آمريکا در سال 1998 گزارش ميدهد که بيش از 80
درصد والدين گفتهاند که پزشکان به آنها هشدار دادهاند که استفاده
از رورواک خطرناک است ولي آنها باز هم استفاده ميکنند.(1998,Bar-on
et al)
سال 2000 بر طبق گزارش بيبيسي، رورواک سالانه باعث صدمه زدن به
حدود 4000 کودک ميشود.اين گزارش همچنين بيان ميکند که طي تحقيقات
انجام شده در آمريکا رورواک باعث به تاخير افتادن رشد هوشي کودکان
ميشود زيرا آنها کمتر ميتوانند آنگونه که خود به طور طبيعي برروي
زمين تجسس ميکنند و قوه و ميدان بينايي شان گسترش مييابد،با
رورواک اين چنين عمل کنند.همچنين نتايج حاصل از تستهاي انجام
شده مبين اين است که رشد هوشي و عملکرد مغزي اين گروه از کودکان به
خوبي ديگر کودکان نيست.مدت زمان بيشتري طول ميکشد که بتوانند
بخزند، بنشينند و راه بيفتند.
طبق اين گزارش استفاده کوتاه مدت از رورواک فقط بايد بر روي سطوح
نرم و صاف و با حضور فردي بزرگتر که مراقب و نظاره گر حرکت کودک
ميباشد صورت گيرد و هرگز نبايد کودکان را در رورواک به حال خود
رها کرد زيرا اين وسيله به آنها امکان حرکت با سرعت زياد و در
نتيجه تصادم با وسايل منزل و مواجهه با خطرات غير قابل پيش بيني را
ميدهد.رها کردن کودکان به حال خود در رورواک مثل اين است که به
نوجواني کليد يک ماشين فراري را بدهيم و بگوييم آزادانه و با هر
سرعتي که ميخواهد براند!HTTP://news.bbc.co.uk/1/hi/heait/735786.stm
تحقيقات انجام شده در سال 2009 به وسيله
Dogan
و همکاران در کشور ترکيه بيانگر اين است که سه چهارم آنها از
رورواک استفاده کردهاند و اغلب آنها در خانوادهاي با تحصيلات
متوسط به پايين هستند.
اين تحقيقات نشان ميدهد که تمايل به استفاده از اين وسيله در
کشورها و فرهنگهاي گوناگون متفاوت است.به عنوان مثال در ترکيه
بيشتر از اتريش، ايرلند، اسپانيا و آمريکا بوده است.ضمنا
اطلاع و آگاهي خانوادهها از صدمات ناشي از اين وسيله در کشورها
متفاوت گزارش شده است. بر طبق اين تحقيق فقط حدود 15 درصد از
والدين در ترکيه از خطرات احتمالي آن آگاه بودهاند که در مقام
مقايسه با آمريکا که ميزان آگاهي حدود 90 درصد ميباشد، تفاوت قابل
ملاحظهاي دارد و به نظر ميرسد اين موضوع بستگي به سعي ارگانهاي
مسئول براي اطلاع رساني در کشورهاي مختلف دارد.
نتايج تحقيقاتي که در سال 2010در ايالت کلمبياي آمريکا بر روي 329
مورد منتشر شده، نشان ميدهد که در حدود 50 درصد از خانوادهها از
رورواک براي يکي از کودکان خود استفاده کردهاند.
از اين تعداد حدود 90 درصد آنها از خطرات ناشي از استفاده از اين
وسيله آگاهي داشتند. با وجود آگاهي از اين خطرات، حدود 50 درصد
آنها بيان داشتند که به دليل فراهم کردن وسيله براي سرگرمي کودک از
آن استفاده کردهاند.
حدود 30درصد گمان ميکردند که اين وسيله به کودک براي يادگيري در
راه رفتن کمک ميکند و حدود 20 درصد به خاطر انجام کارهاي منزل به
خاطر اينکه کودک را سرگرم کنند از اين وسيله استفاده ميکردند.
اين تحقيقات نشان ميدهد با وجود اطلاع والدين از خطرات ناشي از
اين وسيله، به خاطر دلايل مذکور، هنوز تمايل براي خريد اين وسيله
بالا ميباشد
(2010, Dilillo et al)
سال 1986 برخي از تحقيقات نشان ميدهند که والدين استفاده از
رورواک را خطرناک نميدانند و اگر کودک آنها صدمه ببيند باز هم در
آينده از روراک استفاده ميکنند.(1986,Rieder
et al)
پيشنهادات و نتيجه گيري :
براي آگاهي از صدمات ناشي از
Baby Walker
، از اوايل سال 1995 کارخانههاي سازنده اين وسيله بر چسب خطر را
بر روي آن نصب کردند.(1995,
American Academy of pediaitrics)
سال 1994 کميسيون ايمني محصولات توليدي در آمريکا، کارخانههاي
سازنده را موظف به تجهيز اين وسيله با قاب و چوبي بزرگتر، براي
جلوگيري از عبور آن از دربهاي معمولي کردند.
(1994, Consumer Products Safety Commission)
اما آمار نشان ميدهد با وجود اجراي دستورالعمل ايمني مذکور هنوز
به طور کامل و موثري از درجات صدمات وارده به کودکان کاسته نشده
است.(1997,Ridenour
Mr)
آکادمي پزشکان اطفال آمريکا تاکيد بر ممنوعيت و فروش اين وسيله
دارد ولي توصيه ميکند تا زماني که ممنوعيت توليد آن در کشورهاي
ديگر عملي شود، مسئولين سلامت جامعه و افراد مطلع لازم است از طريق
رسانههاي ارتباط جمعي آگاهيهاي لازم را در مورد خطرات احتمالي و
گاه جبران ناپذير اين وسيله به والدين بدهند.(2003,
Rhodes et al)
در کشور کانادا از سال 2004 توليد ، فروش و استفاده از اين وسيله
ممنوع شده است.همچنين دپارتمان سلامت کانادا ، تاکيد بر استفاده از
وسايل سرگرمي جايگزين مانند
Stationary Activity Center
را دارد.(
2008,Health Canada )
آکادمي پزشکان آمريکا سال 2010 سعي کردند که با منتشر کردن خطرات
ناشي از
Baby walker
در آمريکا والدين را از خريد آن بر حذر دارند.
با اين تفاسير ، هنوز کاملا مشخص نيست که تا چه حدي عموم مردم از
خطرات اين وسيله آگاه هستند يا اگر هم آگاهند،آيا تاثيري در کم شدن
استفاده از آن در خانوادهها مشاهده شده است؟(2010,Dilillo
et al)
بررسيها نشان ميدهد در طول 2 دهه گذشته استفاده از رورواک بين 35
تا 92 درصد بوده است. متخصصان براي پيشگيري از صدمات در کودکان،
خانوادهها را تشويق به استفاده از وسايل جايگزين مانند
Playstations Stationary
به جاي
Baby Walker
نمودند.اين وسيله به دليل نداشتن چرخ در زير آن ايمنتر از
رورواک شناخته ميشود و با تجهيز آن به وسايل بازي کودکان
ميتواند آنان را نيز سرگرم کند.(2010,Dilisso
et al)
ماحصل اينکه به نظر ميرسد با توجه به مطالب فوق لازم است در جهت
عدم استفاده از رورواک در کشور ما نيز تاکيد و فرهنگ سازي صحيح
انجام شود و خانوادهها از خطرات و آسيبهاي احتمالي و گاه جبران
ناپذير آن کاملا آگاه شوند.
ضمنا پيشنهاد ميشود در صورت تمايل والدين براي جايگزيني رورواک
همانگونه که ذکر شد از وسايلي استفاده شود که متحرک نبوده، سطح
اتکا بيشتري با زمين داشته باشد( براي جلوگيري از واژگون شدن آن و
مجهز گردد به وسايل سرگرم کننده و آموزشي با رعايت همه نکات ايمني،
لذا اين فرهنگ سازي وظيفه وسايل ارتباط جمعي ( راديو، تلويزيون،
مطبوعات و....) و ساير ارگانهاي مسئول سلامت جامعه کودکان ميباشد.