|
لکنت زبان چیست؟
لکنت زبان نوعی
اختلال گفتار است که مشکلاتی را در برقراری ارتباط با سرعت مناسب و به
طور پیوسته و روان ایجاد می نماید. در واقع لکنت عبارت است از تکرار،
کشش و یا قفل شدن غیر ارادی کلمه یا بخشی از کلمه که فرد قصد بیان آن
را دارد. در اینجامعمولا همراه با تلاش برای بیان درست کلمات، تغییراتی
نیز در سر گردن به شکل پلک زدن، شکلک در آوردن، لرزش فک، لبها و یا کج
کردن سر دیده می شود.
لکنت به
طور معمول در چه زمانی شروع می شود؟
شروع لکنت به
طور شایع در سنین 7 – 2 سالگی می باشد.معمولا بعد از 12 سالگی ابتلابه
لکنت زبان دیده نمی شود، مگر در مواردیکه سانحه مغزی جدی اتفاق افتاده
باشد. بنابراین لکنت در زمانی که کودک با سرعت زیاد در حال یادگیری
زبان است به شکل تدریجی روع می شود.
آیا لکنت
زبان شیوع بالایی دارد؟
میزان شیوع
لکنت در جمعیت کلی حدود یک درصد و در پسران سه برابر دختران می باشد.
در خانواده هایی که پدر یا مادر سابقه لکنت داشته باشند، احتمال ابتلا
در فرزندان سه تا پنج برابر بیشتر از خانواده هایی است که در آن ها
مشکلی وجود ندارد. موفقیت های آموزشی، شغلی و اجتماعی می توانند تا
حدودی تحت تاثیر لکنت قرار گیرند. با این وجود در طول تاریخ، افراد بر
جسته و موفق زیادیوجود داشته اند که بیشتر عمرشان با این اختلال گفتاری
همراه بوده اند. از جمله این افراد می توان وینسون چرچیل، سرایوسکی
سینوتون، چارلز داروین ناپلئون اول و تئودورروزولت را نام برد.
چرا کودک
من لکنت دارد؟
واقعیت آن است
که لکنت زبان بر اساس متغیرهایی شامل عوامل ژنتیکی و عوامل محیطی که
روی هم تاثیر متقابل دارند به وجود می آید. بعضی کودکان برای ابتلا به
لکنت زمینه آسیب پذیری موروثی دارند. اضطراب و تنش، باعث تشدید لکنت می
شود ولی به نظر نمی رسد که در ایجاد آن نقشی داشته باشد. عواملی که سبب
بروز اختلال می شوند کاملا با عواملی که سبب تداوم و وخامت آن می
گردند متفاوتند و این عوامل ثانوی را می توان تحت کنترل قرار داد.
آیا
مشکلات مغزی می تواند سبب بروز لکنت شود؟
گزارش هایی از
بررسی های تصویر برداری از مغز براین نکته دلالت دارند که شاید تفاوت
های ظریفی درساختار و فعالیت مغزی بعضی بزرگسالان مبتلا با سایر افراد
وجود داشته باشد، ولی ر حال حاضر دلایل مکتوبی وجود ندارد که نشان دهد
این تفاوت ها بر نوع گفتار فرد موثر و یا عامل لکنت می باشند. مهم آن
است که برای کمک به کودک نیازی نیست که منتظر به دست آوردن این اطلاعات
باشیم، بلکه اکنون نیز می توانیم به او کمک کنیم.
اگر کودک
من از لکنت زبان دیگران تقلید کند آیا ممکن است خودش مبتلا به لکنت
شود؟
خیر، اغلب
افراد مبتلا بدون آنکه قبلا لکنت شخص دیگری را شنیده باشند شروع به
لکنت کرده اند و تقلید کردن در ایجاد این اختلال جایگاهی ندارد.
آیا لکنت
می تواند پس از یک حادثه غیر منتظره یا ضربه ناگهانی شروع شود؟
در اغلب موارد
شروع لکنت مانند بهبودی آن تدریجی است. لکنت بندرت پس از یک ضربه
ناگهانی شروع می شود و اکثر کودکانی که این حوادث یا ضربه های غیر
منتظره را تجربه می کنند به لکنت مبتلا نخواهند شد.
پیش آگهی
لکنت زبان و سیر آن چگونه است؟
به طور کلی
80-50 درصد تمام کودکان مبتلا به لکنت و بیشتر موارد خفیف به
طور خود بخودی بهبود می یابند. از میان کودکانی که لکنت زبانشان تا
بزرگسالی ادامه می یابد، فقط یک سوم موفقیت های شغلی و تحصیلی شان تحت
تاثیر قرار می گیرد. البته در سنین دبستان ممکن است کودک دچار اشکال در
برقراری ارتباط با همسن و سالان و مشکلات تحصیلی در اثر اجتناب از صحبت
کردن در جمع کلاس شود. اگر کودک در محدوده سنین پیش دبستانی است و لکنت
او به تازگی شروع شده، احتمال موفقیت و بهبودی بالاست ولی در کودکان
سنین دبستانی که مدت زیادی است که دچار اختلال هستند، احتمال کمی وجود
دارد که روانی گفتار به طور کامل به حالت طبیعی برگردد. بنابراین
شناسایی و مداخله زودرس در این اختلال اهمیت زیادی دارد.
آیا باید کودک مبتلا به
لکنت را مثل سایر کودکان خود تربیت کنیم؟
تمام قوانین،
مسئولیت ها، تشویق ها و محدودیت هایی را که در مورد سایر کودکان
به
کار می برید، برای فرزند مبتلا نیز اجرا کنید. او باید خود را مانند
بقیه همسن و سالان خود ببیند با این تفاوت که فقط گاهی لکنت پیدا می
کند. البته در مواردی باید دقت بیشتری داشته باشید، گاهی انتظارات خارج
از توان از وی داشتن، باعث افزایش فشار و تنش و در نتیجه تشدید لکنت او
می شود. در کودکی که لکنت دارد، اختصاص دادن زمان کافی برای صحبت کردن
وی احساس بهتری را در او ایجاد می کند و می تواند لکنت او را کاهش دهد.
برای کمک به
کودک، ما به عنوان والدین چه کارهایی می توانیم انجام دهیم؟
با آرامش
کامل به آنچه کودک می گوید گوش دهید نه به اینکه چگونه می گوید.
بگذارید
خودش حرفش را تمام کند، شما جمله او را کامل نکنید.
هنگام
صحبت کردن با او تماس چشمی داشته باشید.
کودک زمانی که خودش آغاز به صحبت می کند، راحت تر از زمانی است که از او
سوالی پرسیده می شود، پس برای اینکه خودبخود سر صحبت را باز کند، با او
در مورد فعالیتهایی که به آن ها علاقه مند است صحبت کنید و در فواصل
چند لحضه سکوت کنید و در فواصل چند لحظه سکوت کنید تا اگر مطلبی دارد
بیان کند.
برای پاسخ
دادن به سوال به کودک فشار نیاورید.
پس از
اینکه صحبتش تمام شد، با آرامش و با به کار بردن تعدادی از لغات خودش
به او پاسخ دهید.
هرگز
هنگام صحبت کوکدک از عباراتی چون زودباش، الان صحبت نکن کار دارم
استفاده نکنید.
هرگز به
او نگوییدکه چه کار کند تا لکنت نداشته باشد. عباراتی نظیر یواش،
آهسته، نفس عمیق بکش، آرام تر صحبت کن از این قبیلند.
حداکثر
روزی 15 دقیقه را به صحبت آرام با کودک اختصاص دهید. مثلا برای او کتاب
بخوانید.
کودک را در فعالیت هایی که به خوبی از عهده آن ها بر می آید شرکت دهید و
توانایی های او را تشویق کنید.
کودکانی که لکنت دارند، معمولا وقتی در گروه قرار می گیرند و همراه سایرین
مطالبی را بیان می کنند یا شعر یا آوازی را از بر می خوانند، مشکلی
ندارند، این موقعیت ها را برای کودک فراهم کنید.
کودک را در بهترین شرایط بدنی نگه دارید، بیماری جسمی به احتمال زیاد باعث
افزایش لکنت می شود.
کدامیک از
مداخلات والدین می توانند باعث تشدید لکنت زبان گردند؟
کامل کردن
جملات کودک
دستپاچه
کردن و وادار کردن او به تکمیل جملاتش
قطع
کردن
نابجای گفتار کودک
انتقاد
مکرر و اصلاح تلفظ صداها و کلمات کودک
شتاب زدگی
در زندگی روزمره
درخواست
اینکه در حضور دوستان، بستگان و یا همسایه ها چیزی را تعریف کند.
برای
درمان لکنت زبان کودکان به چه درمانگرانی باید مراجعه کنیم؟
لکنت و درمان
آن یکی از حوزه های تخصصی کار گفتار درمانگران می باشد. در مواردی که
فشارهای روانی موجود در روابط بین فردی، خانواده و ... در تشدید لکنت
دخیل هستند، لازم است مشاوره روانشناختی یا روانپزشکی صورت گیرد و در
صورت نیاز مداخلات دیگری نظیر روان درمانی فردی، خانواده درمانی و در
موارد خاص درمان دارویی نیز صورت گیرد.
آیا دارو
درمانی در درمان لکنت کمک کننده است؟
دارو درمانی در
درمان خود اختلال تاثیری ندارد، مگر اینکه دارو را در مورد اختلالات
همراه با این مشکل که روی آن تاثیر منفی می گذارند، به کار ببریم.
طول مدت
برنامه درمانی چقدر است؟
در موارد خفیف
به خصوص د کودکان پیش دبستانی تنها چند هفته و در موارد شدید گاهی تا
18 ماه به طول می انجامد.
 |
