آسم شغلی
خلاصه
آسم شغلي بيماري است كه با ايجاد تنگي متغير و افزايش
پاسخدهي راه هوايي در مواجهه با عوامل موجود در محيط كار مشخص مي گردد .
چنانچه آسم بلافاصله پس از مواجهه با عامل ايجاد كننده بروز نموده و دوره
نهفتگي وجود نداشته باشد و به نام : آسم تحريكي يا نشانگان راه هوايي
تحريك پذير (
RADS
) خوانده مي شود . آسم شايع ترين ناخوشي تنفسي شغلي در كشورهاي پيشرفته
است . در حال حاضر آمار دقيقي در مورد شيوع اين نوع آسم در دست نيست ،
ولي تخمين زده مي شود كه در حدود 2 تا 15 درصد موارد آسم منشا شغلي داشته
باشد . شيوع به عوامل مختلفي نظير استعداد ميزبان ، نوع شغلي ، مدت و
كيفيت مواجهه بستگي دارد . در حال حاضر بيش از 300 تركيب موثر در ايجاد
آسم شغلي شناسايي شده اند . با پيچيده شدن فن آوري سنعتي و افزودن
تركيبات شيميايي جديد به محيط كار اين فهرست در حال گسترش است . اين
عوامل با دوسازوكار ايمونولوژيك و غير ايمونولوژيك مي توانند سبب ايجاد
آسم گردند
: عوامل موثر در آسم شغلي به دو گروه اصلي تقسيم مي شوند
1.
پروتئين هاي با وزن مولكولي زياد با منشا گياهي ، حيواني يا ميكروبي نظير
پروتئين غلات يا آرد آلوده به حشرات ( در نانوايان و آسيابان ) ودانه ها
و حبوبات ( صنايع غذايي و كشاورزان ) .
2.
تركيبات شيميايي با وزن مولكولي كم ( كمتر از 3 كيلو دالتون ) نظـــــير
:
ايزوسيانات ( صنايع پلاستيك و رنگ ) ، انيدريدها ( صنايع پلاستيكي و رزين هاي
اپوكسي ).
تشخيص بر
مبناي شرح حال دقيق شغلي ، معاينه فيزيكي ، ارزيابي محل كار و بررسي كمي
ميزان مواجهه ، بررسي پادتن ( آزمون پوست خراش ،
RAST
يا اليزا ) ، آزمون عملكرد ريه و آزمون هاي تحريكي ( اختصاصي و غير
اختصاصي ) است . درمان اصلي قطع مواجهه اشتغال به ساير حرف مي باشد .
|
