|
درمان :
اهداف درمان شامل برقراري اعمال ريه ، قلب و كليه ها براي پيشگيري از
افزايش آزارهاي مغزي است
اقدامات در صحنه حادثه : در اولين لحظه ممكن بايد اقدامات نجات آغاز
شوند . به محض اينكه مصدوم را بتوان به قايق يا خشكي منتقل كرد بايد با
تنفس دهان او را كمك نمود .ماساژ خارجي قلب تنها زماني انديكاسيون دارد
ه از نبض نداشتن بيمارمطمئن شويم . اگر بيمار مي لرزد حتي در اين موقع
هم نبايد اقدام به فشردن قفسه سينه كرد . چون بيمار هيپوترم در معرض
خطر فيبريلاسيون بطني است .
اگر بيمار
استفراغ كرده يا در دهانش چيزي وجود دارد با كمك انگشت آنرا خارج مي
كنيم ولي انجام مانور
Heimlich
يا هر اقدام ديگر به منظور خارج كردن مايع آسپيره شده توصيه نمي شود
.كه علت آن بتعويق افتادن تنفس دهان به دهان است .در طول تنفس با فشردن
كريكوئيد از وارد شدن هوا به معده و استفراغ جلوگيري مي كنيم در
تمام اين مدت مراقب عوارض همراه مانند شكستگي گردن و يا انفاركتوس
ميوكارد باشيم .
اقدامات
اتاق اورژانس: ادامه تنفس دهان به دهان و كمك گرفتن از اكسيژن
اضافي ممكن است صورت گيرد . تجويز بيكربنات سديم وريدي جهت درمان
اسيدوز معمولا مفيد است . همچنين جهت برقراري فشار خون بايد مايعات
وريدي انفوزيون شود .
از هيپرولمي ،
هيپوگليسمي كه همـــــگي آسيب مغزي را شدت مي بخشند ، بايد پيشگيري
نمود . با يك لوله معده محتويات آنرا خــــــارج مي كنيم تا از جذب
مايع بيشتر جلوگيري شود .اگر درجه حرارت ركتال از 30 درجه كمتر بود
بايد به شدت اقدام به گرم كردن بيمار نمود. چنانچه درجه حرارت بين 30
تا 32 درجـــــه بود ، گرم كردن بيمار آهسته تر انجام مي شود . خصوصا
در آنهائي كه درجه حرارتشان بيشتر از 32 درجه باشد . تكنيكهاي گرم كردن
بيمار بترتيب ملايم تا شديد شامل استفاده از پتوي گرم ، كيسه يا بطري
آب گرم ، هواي گرم مرطوب براي تنفس ، لاواژ معده يا پريتوان با مايعات
گرم و در موارد نادر با
Cardio-Respiratory by pass
مي باشند .
زمانيكه درجه حرارت بيمار به 34 درجه رسيد از شدت اقدامات مي كاهيم تا
از هيپرترمي اجتناب كرده باشيم . بايد توجه داشت كه ميوكارد سرد ( كمتر
از 30 درجه ) علاوه بر اين كه دچار فيبريلاسيون مي شود به داروها و
تحريك الكتريكي هم جواب نمي دهد .
تمام
مصدوميني كه يكي از علائم زير را داشته باشند بايد در بيمارستان بستري
شوند : بيهوشي حتي كوتاه مدت ، مدت غرق شدگي بيشتر از يك دقيقه ،
سيانوز يا آپنه ، آنهايي كه اقدامات احياء در مورد آنها انجام شده است
. اين بيماران ممكن است ابتدا خوب بنظر برسند ولي پس از 12 تا 24 ساعت
دچار ادم ريه گردند.
درمان بيمارستاني سابقه دقيق بيمار راجع به شرايط غرق شدن و ساير سوابق
پزشكي بايد يادداشت شود . اينها شاملند بر : نوع و درجه حرارت آب ،
راه نجات بيمار و حالت وي در لحظات اول ، اقدامات احياء و پاسخ بيمار
به آنها و … معاينات كامل با توجه مخصوص به تروماي فيزيكي گردن و سر و
معاينه قلب ، ريه و بخصوص معـــــاينه عصبي كامل انجام مي شود . براي
مقايسه دقيق بايد وضع بيمار در ساعات مختلف دقيقا يادداشت شود . به
منظور هماهنگي از يك سيستم مانند طبقه بندي گلاسكو(تابلو زير) استفاده
مي كنيم .
طبقه بندی
كومای
(گلاسكو)
جواب
نمره
بازكردن
چشمها
خودبخود 4
به صدا
3
به درد 2
هيچكدام 1
صحبت كردن بيمار
توجه به زمان و مكان 5
تيرگي شعور
4
جواب نامربوط 3
اصوات 2
هيچ
1
حركات
تمكين از
دستورات 6
محل درد را مشخص
مي كند
5
عامل تحريك را مي
سازد
4
خم كردن اندام به خاطر درد 3
بازكردن اندام به خاطر درد 2
هيچكدام 1
جمع نمرات بين 3
تا 15 است .
بيماراني كه پس
از 18 تا 48 ساعت هنوز علائم طبيعي داشتند مرخص مي شوند. بايد توجه
داشت اگر بيمار دچار تب ، تاكي پنه و يا كاهش فشار اكسيژن خون شرياني
شده اقدام به راديوگرافی
سينه كرده و در صورت لزوم درمانهاي ديگر انديكاسيون دارند.
تب بيماران
بخصوص آنها كه صدمات مغزي دارند بايد به خوبي كنترل شود . با تجويز
آنتي اسيد و سايمتيدين از خونريزي گوارشي پيشگيری
می
شود .
معاينه قلب و عروق در بيماران ساده با توجه به رنگ پوست ، سمع قلب و
راديوگرافي سينه و فشار اكسيژن خون انجام مي شود . ولي در بيماران بد
حال با گذاشتن كاتتر شرياني و حتي ريوي گردش خون تحت كنترل دقيق قرار
مي گيرد . تجويز اكسيژن با روشهاي معمولي و در بيماران بد حال با
ماشينهاي تنفسي انجام مي شود .
فشار اكسيژن
خون شرياني بيشتر از
mmHg
60 ، و در آنهـــــائي كه دچار صدمات مغزي شده اند بيشتر از
mmHg
100 ، و آنهائي كه به ماشين متصل هستند بيشتر
mmHg
120 نگهداري مي شود .
مايع
دريافتي بايد در حدي باشد كه ادم مغز را باعث نشود و از طرف ديگر
محدوديت مايع به حدي نرسد كه عمل كليه را مختل سازد .
فيزيوتراپي و درناژ ريه در روزهاي اول و بيماران بد حال ممنوع است.
استفاده از داروهاي باز كننده برونش بمنظور رفع اسپاسم لازم است . ولي
توجه داشته باشيد كه مصرف اكسيژن بدن با مصرف متيل گزانتينها افزايش مي
يابد .
ديورتيكها با احتياطات خاص خود جهت درمان ادم ريه مصرف مي شوند .
فلج
كننده هاي عضلاني در موارد معدودي كه بيمار دستگاه تنفسي را تحمل نمي
كند مصرف ميشود. بايد توجه داشت كه اگر شرايط دستگاه خوب تنظيم شود و
بيمار راحت باشد آنرا تحمل مي كند . استفاده روتين از كورتون و آنتي
بيوتيك توصيه نمي شود .
در
آنهائي كه در آب آلوده غرق شده اند و يا احتمال آسپيراسيون محتويات
معده زياد است و يا علائم عفونت را نشان ميدهند آنتي بيوتيك مصرف مي
شود . يك نكته مهم اين است كه تب ، تاكي پنه ، لكوسيتوز ، علائم سمعي
يا راديوگرافيك در بيماران بدون عفونت ريوي هم شايع است .
اگر علائم ياد
شده پس از 48 ساعت يا بيشتر از وقوع حادثه آغاز شوند ، به علت عفونت
مي باشند و بايد درمان آنتي بيوتيكي شروع شود و درمانهاي ادم مغز شامل
محدود كردن مايعات 24 ساعته به – تا -- ، بالا نگهداشتن سر حدود 30
درجه ، انجام شود . بايستي از اعمالي كه باعث افزايش فشار مغزي مي شود
، همچون ساكشن ناي ، چرخاندن بيمار و هيپروانتيلاسيون مكانيكي در بيمار
كومائي ) خودداري نمود . كورتون اغلب مصــــــرف مي شود ولي اثر آن در
غرق شده ها ثابت نشده است . ايجاد ديورز اسموتيك با كمك مانيتول (g/Kg
5/0 تا 25/0 ) و كنترل با داروهاي معمول لازم مي شود .
استفاده از فنوباربيتال به مقدار زياد ( كوماي فنوباربيتال ) و يا
هيپوترمي مصنوعي به خاطر عوارض و عدم كارآيي توصيه نمي شود .
با
اينكه بين فشار مغزي و نتيجه درماني ارتباط قطعي وجود دارد ولي متوسل
شدن به اقدامات تهاجمي مانند گذاشتن كاتتر داخل بطني يا درون فضاي ساب
آراكنوئيد و تغيير پرفيوژن مغزي جهت بهبود بيمار نتيجه درخشاني نداشته
و توصيه نمي شوند .
درمان عوارضي
مانند نارسائي كليه ، اختلالات متابوليك ، خونريزي معده ، پنوموني و
سپتي سمي پنوموتوراكس و ديگر عوارض ماشينهاي تنفسي و سرانجام
انعقاد منتشر داخل عروقي (DIC)
، لازم است .
پيش
آگهی
و نتايج درمانی
:
مهمترين عامل دخيل در پيش آگهي را مدت و شدت هيپوكسي و ادم مغزي تعيين
مي كنند . در آنها كه به حالت هوشيار به بيمارستان آورده شده اند ،
تنها 5% مرگ بوده و 95% باقيمانده هم معمولا مشكل عصبي باقي نمانده است
(2).
در
حاليكه آنهائي كه در حالت كوما وارد بيمارستان مي شوند در حدود 38% مرگ
داشته اند و در آنها كه زنده مانده اند 50% صدمات عصبي ذكر شده است
(2).
بنابراين مواردي كه پيش آگهي را بدتر مي كنند شامل كوما ، لزوم عمليات
احياء همراه با اسيدوزشديد ، غرق شدن بيش از 10 دقيقه ، هيپوترمي و عدم
پاسخ ندادن به اعمال احياء است .
راه
مفيد و اساسي در رابطه با حادثه غرق شدگي پيشگيري از آن و در درجه دوم
آشنائي همگاني در پاسخ جامعه است .
پيش
گيری
:
استخرهاي عمومي و خصوصي بايد مجهز به نرده هاي محافظ باشند . آبهاي
راكد ، مردابها و آبگيرها و همچنين سواحل رودخانه ها و دريا در فصول
گرم بايد تحت نظر سازمانهاي مسئول باشند . هر گونه تجمع مايع مانند نفت
، گازوئيل ، كود مايع مي تواند براي بچه ها خطرناك باشد . اطفال كوچك
را حتي در وان حمام نبايد تنها گذاشت .
| 
